فجأة بدون اى مقدمات رحيم ضر*بها قلم 

ريم و الدموع فى عيونها 🥺🥺 دخلت اقرب اوضة و قفلت الباب المفتاح و فضلت تعيط 

و رحيم قاعد بره بزهق من اللى عمله و أنه ازاى اتعصب عليها و اكيد خوفها منه من اول يوم مع بعض 

قرب من الباب بشويش و بصوت ساكن 

رحيم : ريم أنا آسف بس انتى عارفة يا ريم انى اهلى خط احمر 

ريم كان نفسها في الوقت ده تفهمه انها مش بتطاول على مامته بس اكيد لازم يكون ليها خصوصية و لكن اكتفت بالصمت و مرضتش تفتحله الباب تكلمه 

رحيم : براحتك يا ريم 

فضل نايم على الكنبة و هى فى الاوضة لحد الصبح و استقيظ رحيم على والدتها تنظر له بتذمر 

كريمة : و هى نيمتك على الكنبة المحروسة 

رحيم : ماما قولتلك متفتحيش بالمفتاح أنا مش معرفها انك معاكى نسخة 

كريمة : و انت عامل ليها حساب و ممشية كلامها عليك ده انت عريس يا بنى ده منظر عريس  لا حول ولا قوه الا بالله أنا كنت جايبلكم الفطار و أكملت بشماتة و هى تتشفى: و اباركلكم يا عرسان

رحيم : شكرا يا ماما تعالى افطرى

كريمة : لاء سبقتك مش كنت اتجوزت رحمة بنت عمك بدل اللى مش اللى جايبه ديه 

رحيم بجدية : الله يبارك فيكى يا ماما و شوية و احصلك أنا و ريم 

كريمة : ماشى يا رحيم بكرة تقول كان عندى حق و طلعت بيتها 

رحيم خبط على ريم فتحت له الباب و كانت لسه صاحية 

لقها لسه بفستان الفرح و لكن كانت فكت حجابها و لاول مرة يشوفها رحيم بشعرها كان بنى فاتح و طويل جدا 

رحيم : انتى لسه بالفستان يا ريم 

ريم بنعاس : نمت منغير ما احس و تذكرت امبارح و نظرت له و تركته 

رحيم مسك ايديها برفق : أنا آسف يا ريم خلاص ده امبارح كان فرحنا انتى حبيبتى يا ريم 

ريم : عن إذنك هغير

رحيم : احنا هنطلع لماما فى ضيوف كتير عايزة تباركلنا 

ريم : حاضر 

لبست ريم فستان بيج هادى و حجاب بسيط و كان شكلها جذاب جدا 

رحيم اخد ريم و طلعوا بيت حماتها 

شوية و نزلت ريم بيتها لكن انصدمت من اللى شافته كان كل هدومها بره الدولاب و ستات كتير قاعدة تتفرج عليه و حاجات كلها بره و بيتفتش فيها 

ريم 🥺🥺

يتبع ...